Κραυγή απόγνωσης από τη Σοφία Αλεξανιάν: «Δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για μακαρόνια»

Κραυγή απόγνωσης από τη Σοφία Αλεξανιάν: «Δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για μακαρόνια»

Η ηθοποιός παρότι πρωταγωνιστεί σε δύο σίριαλ, λόγω σύμβασης, δεν μπορεί να πάρει το επίδομα των 800 ευρώ.

Η Σοφία Αλεξανιάν μίλησε στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου, «Μαζί σου», που προβάλλεται στον ΣΚΑΙ και με κραυγή αγωνίας αναφέρεται στις δύσκολες μέρες που βιώνουν οι χαμηλόμισθοι ηθοποιοί αυτές τις ημέρες του κορωνοϊού. Η ηθοποιός, αν και εργάστηκε φέτος σε δύο σίριαλ -στο «Κόκκινο Ποτάμι» και στο «Έλα στη Θέση μου»-,η σύμβασή της δεν της επιτρέπει να μπει στην Εργάνη για να διεκδικήσει το επίδομα των 800 ευρώ, όπως επίσης δεν μπορεί να μπει στο ταμείο ανεργίας.

«Πριν γράψω την επιστολή, είχα κάνει ένα βίντεο που ήταν μια κατάθεση ψυχής που δείχνω σε τι οικονομική κατάσταση βρίσκομαι, που είναι άθλια. Και ενημερωμένη από άλλους φίλους μου και συναδέλφους ηθοποιούς κατάλαβα ότι ορισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να ενταχθούν μέσα στην Εργάνη γιατί είτε δεν τους το επιτρέπουν οι συμβάσεις τους διότι ήταν μιας άλλης κατηγορίας συμβάσεις, ακόμα και αυτοί που δούλευαν. Δούλεψα σε δύο σίριαλ τελευταία, στο “Κόκκινο ποτάμι” και στο “Έλα στη θέση μου”.

«Στο “Κόκκινο ποτάμι” τα γυρίσματά μου τελείωσαν τον Φλεβάρη, οπότε βάση νόμου η εταιρεία αυτή δεν μπορεί να με καλύψει και να με εντάξει γιατί δεν έχω συνεργαστεί μαζί τους τον Μάρτιο, παρόλο που εκκρεμούν κάποια γυρίσματα, αλλά δεν ξέρω αν θα γίνουν. Εγώ ως χαμηλά αμειβόμενη, είμαι ανέκαθεν σε άθλια οικονομική κατάσταση. Όταν ανέβασα το βίντεο στο youtube υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ήθελαν να μου προσφέρουν βοήθεια, να μου στείλουν χρήματα. Έχω πει στους ανθρώπους ότι δεν θέλω, νιώθω άσχημα, γιατί αισθάνομαι ότι είναι σαν ένα είδος ζητιανιάς αυτό, σε μια διαφορετική μορφή. Είναι δύσκολα τα πράγματα. Υπάρχουν υποχρεώσεις που πρέπει να καλύπτονται και η στέρηση των χρημάτων, το να πάρεις χρήματα από έναν άνθρωπο, είναι τρομερός πόλεμος αυτό. Πώς θα ζήσει αυτός ο άνθρωπος; Πώς θα φάει; Πώς θα πληρώσει το νοίκι του; Όταν λέμε ότι δεν υπάρχουν χρήματα, δεν υπάρχουν χρήματα για να φάμε μακαρόνια, δεν εννοούμε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να φάω αστακό».

Είναι η πικρία, ενώ δηλαδή εργάστηκες, ξαφνικά βλέπεις ότι η σύμβασή σου ήταν έτσι που δεν μπορείς να καλυφτείς. Τίποτα, δεν υπάρχει για σένα βοήθεια, τέλος. Βρέθηκες μόνη σου κι εκτεθειμένη μέσα στο σπίτι σου, απέναντι σε όλα μόνη σου. Δεν μπορώ ούτε να βγω να πάω να δουλέψω να μαζέψω λεφτά, ούτε μπορώ να διεκδικήσω μια βοήθεια από το κράτος, τίποτα! Ξαφνικά χαμένη», κατέληξε η Σοφία Αλεξανιάν.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ