Είχαν πάει ακι στην Αγγελική Νικολούλη αλλά 18 χρόνια μετά ακόμα αγνοείται.
Ο Ζαχαρίας Κεφαλογιάννης είναι ο ηθοποιός που έγινες εσχάτως γνωστός από την συμμετοχή του στην σειρά του Alpha «Σασμός», όπου υποδύεται τον σύζυγο της Μαρίας Τζομπανάκη.
Από την Κρήτη έγινε γνωστό και το οικογενειακό του δράμα, αφού από το 2003 ο αδερφός του εξαφανίστηκε από την Κρήτη με την οικογένειά του αλλά και τον ίδιο να τον αναζητά μέσα από το «Φως στο Τούνελ» της Αγγελικής Νικολούλη, χωρίς, ωστόσο να υπάρξει αποτέλεσμα. Μάλιστα, ο ηθοποιός έδωσε το όνομα του αδερφού του στη μοναχοκόρη του, Αλεξία, ενώ όπως έχει δηλώσει ο ίσιος, η μητέρα τους «έφυγε» με αυτόν τον καημό.
Ο Αλέξης Κεφαλογιάννης, 27 ετών, ένας γλωσσομαθής ρεσεψιονίστ, οδηγούσε τη μηχανή του το μοιραίο απόγευμα της Τετάρτης 7 Μαίου 2003 που άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Λίγες εβδομάδες αργότερα, η μηχανή του βρέθηκε κλειδωμένη και επιμελώς παρκαρισμένη στο λιμάνι του Ηρακλείου.
Το στοιχείο που πύκνωσε περισσότερο το μυστήριο, ήταν ότι η μηχανή ήταν πεντακάθαρη, ενώ εκείνες τις μέρες όλα τα οχήματα της περιοχής, είχαν λερωθεί από λασπώδη βροχή. Σαν κάποιοι να την άφησαν εκεί, για να δείξουν ότι ο Αλέξης Κεφαλογιάννης ταξίδεψε.
Λίγο καιρό μετά, ένα άλλο στοιχείο του αγνοούμενου νέου εντοπίστηκε σε διαφορετικό χώρο. Το σακβουαγιάζ του με τα προσωπικά του έγγραφα … Παρά τις εκτεταμένες έρευνες της οικογένειας του και των Αρχών, δεν βρέθηκε ούτε ίχνος του. Η μητέρα του πέθανε από τον καημό της, χωρίς να μάθει τι του συνέβη, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα anikolouli.gr.
Η θεία του Αλέξη Κεφαλογιάννη, που είχε μάθει πρώτη για τον τραγικό χαμό του ανιψιού της, είχε μιλήσει στο Φως στο Τουνελ:
«Όταν ακούμε ειδήσεις όπως ο εντοπισμός του σκελετού του τουρίστα Στήβεν Κουκ ή ενός άλλου σκελετού στην περιοχή Κοκκίνι Χάνι, ξυπνάνε μνήμες, γιατί είναι μια ανοιχτή πληγή η εξαφάνιση του Αλέξη στην οικογένεια μας. Ξυπνά όμως και η ελπίδα. Αν χτυπήσει τώρα ένα τηλέφωνο και μάθω κάτι τόσο δυσάρεστο για τον άνθρωπο μας, θα πω και ευχαριστώ, γιατί θα μάθω την αλήθεια» είχε πει τότε ο Ζαχαρίας Κεφαλογιάννης.
«Είμαι μισός όλα αυτά τα χρόνια γιατί μου λείπει ο αδελφός μου. Ήμασταν πολύ αγαπημένοι. Ο πατέρας μας γέρασε πια, είναι άρρωστος αλλά ακόμα περιμένει για ένα σημάδι του… Η μητέρα μας μαράζωνε, ώσπου πέθανε από τον καημό της χωρίς να πάρει μια απάντηση για την τύχη του» είχε εξομολογηθεί στη συνέχεια.