Σπαρακτικά ήταν τα λόγια της μητέρας του Μάριου-Μιχαήλ Τουρούτσικα, στη διάρκεια της εξοδίου ακολουθίας που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία Τριπόλεως.
«Συλλυπητήρια στη μητέρα του Στάθη που περνάει τα ίδια με εμένα.
Ευχαριστώ όλους που είναι στο πλευρό μας στο μαρτύριο που περνάμε.
Δυστυχώς έφυγες από κοντά μου τόσο νωρίς.
Μάριε, αγόρι μου γλυκό, πάντα χαμογελαστός, ποτέ δεν με είχες στεναχωρήσει. Δεν παραπονιόσουν ποτέ, αξιοπρεπής, δοτικός σε όλους, ήσουν ο γιος που ήθελε κάθε μάνα στην αγκαλιά της. Ο καλύτερος φίλος, ο καλύτερος αδερφός, ο καλύτερος σύντροφος.
Από μικρός ονειρευόσουν να γίνεις πιλότος, λάτρευες την ταχύτητα, τα αυτοκίνητα, τις μηχανές, τα αεροπλάνα.
Έγινες ο Ίκαρος της καρδιάς μας, ήρωας που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε. Όλη η Ελλάδα βλέπει το πρόσωπο σου και φωνάζει “αθάνατος”.
Εσύ και ο Στάθης δεν θα ξεχαστείτε ποτέ.
Για εμένα ήσουν, είσαι και θα είσαι το παιδί μου, ο άγγελός μου.
Θα αφιερώσω δύο στίχους στον Μάριο, στον Στάθη, σε όλους τους πιλότους που χάθηκαν και σε αυτούς που θα συνεχίσουν να πετάνε: “Ο αετός πεθαίνει στον αέρα, ελεύθερος και δυνατός, της απονιάς όταν τον βρίσκει η σφαίρα, τον αγκαλιάζει ο ουρανός”.
Καλό ταξίδι, καλό Παράδεισο.
Ο γιος μου πέθανε υπέρ πατρίδος.
Αθάνατος».
«Πέθανε όπως ήθελε, νέος και γεμάτος Ελλάδα»
Ανατριχίλα προκαλούν και τα λόγια του πατέρα του αδικοχαμένου υποσμηναγού. «Πώς ένας αθυρόστομος σαν και μένα γέννησε ένα παιδί σαν τον Μάριο; Ως φαρμακοποιός πιστεύω ότι ήταν ένα λάθος στο DNA, δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Ο Μάριος σαν νέος άνθρωπος είχε καταφέρει να εκμηδενίσει το εγώ του. Το είχε σβήσει από το λεξιλόγιό του. Υπήρχε μόνο το εμείς. Δεν ήθελε να πάει ταξίδια στο εξωτερικό. Πέρσι μου ζήτησε να πάμε στις ΗΠΑ για τον αδερφό του. Όπως μου έλεγε όταν τον ρωτούσα για τον μισθό του μου έλεγε η Ελλάδα δεν χρωστάει, εγώ της χρωστάω. Το παρήγορο είναι ότι πέθανε όπως ήθελε, νέος και γεμάτος Ελλάδα. Καλό σου ταξίδι αγάπη μου».