Έσωσε πολλούς ανθρώπους και δεν έχει εμφανιστεί πουθενά.
Ο Άγγελος Τσιαμούρας το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου επέβαινε στο Intercity 62 και είναι ένα από τα πρόσωπα-ήρωες που βοήθησαν να σωθούν αρκετοί συμπολίτες μας.
Ο 18χρονος μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Πρωταγωνιστές» και ήταν συγκλονιστικός. Μίλησε για τον άνθρωπο που του έδειξε τον δρόμο για να βοηθήσει όσους είχαν τραυματιστεί και δεν μπορούσαν να βγουν από τα βαγόνια, ενώ αποκάλυψε ότι η άτυχη Ιφιγένεια έφυγε μπροστά του και ότι έρχεται στον ύπνο του αφού νιώθει ότι δεν την βοήθησε αρκετά.
«Υπήρχαν κι άλλοι που έψαχναν εκείνη την ώρα και ένας από αυτούς ήταν ο κ. Γιώργος ο οποίος ήταν πραγματικά σαν άγιος που εμφανίστηκε σε μένα εκείνη την βραδιά. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Μαζί με τον κ. Γιώργο από το βαγόνι τέσσερα φύγαμε από τα παράθυρα, γιατί οι πόρτες ήταν εγκλωβισμένες και κατευθυνθήκαμε στο βαγόνι τρία.
Εκείνος ήταν που ανέβηκε πρώτος στο βαγόνι τρία, πάτησε στα συντρίμμια για να μου δείξει που να πατήσω και να μην κοπώ. Δηλαδή θυσίασε τα δικά του χέρια ώστε να κοπεί αυτός και μετά να ανέβω εγώ για να δούμε τι θα δούμε. Προτού όμως ανέβω πάνω, μου είπε να πάω να φωνάξω την ΕΜΑΚ για να φέρουν ψαλίδια και φορεία. Του έχω πολύ σεβασμό, όπως και στον κ. Σωτήρη από την ΕΜΑΚ που ήταν από τους πρώτους που ήρθαν να βοηθήσουν», τόνισε και συμπλήρωσε ότι κράτησε επαφή μαζί του και ότι είναι ξυλοκόπος στο Άγιο Όρος και δε θέλει να βγει και να πει οτιδήποτε στους δημοσιογράφους.
«Κάθε βράδυ έχω εφιάλτες. Τα τρία πρώτα βράδια δεν κοιμήθηκα αλλά μετά ξεκίνησα να έχω τρεις, τέσσερις, πέντε ώρες ύπνου. Γενικώς με επισκέπτονται και δεν με αφήνουν να κοιμηθώ. Δε θέλουν να με αφήσουν ακόμα. Ίσως να θέλουν να μου πουν κάτι. Να ξυπνήσω κάποιον; Δεν ξέρω. Κάτι όμως θέλουν σίγουρα να μου πουν. Βλέπω συνέχεια την Ιφιγένεια, δεν με έχει αφήσει ακόμα. Την πρώτη βραδιά που κοιμήθηκα είδα και το άλλο παιδί που ήταν στο βαγόνι αλλά πολύ θολά. Η Ιφιγένεια έρχεται όμως καθαρά ακόμα.
Βρισκόμουν στο βαγόνι 6 όπου η σύγκρουση δεν ήταν ισχυρή. Εγώ δηλαδή δεν το κατάλαβα ότι έγινε σύγκρουση. Σταματάει όμως το τρένο, υπήρχε μια γιαγιά που είχε χτυπήσει και είχε κόψει το φρύδι της, ξεκινάνε τα ουρλιαχτά οπότε καταλαβαίνω πως κάτι είχε συμβεί. Στην αρχή ασχολήθηκα με την γιαγιά, γιατί έπρεπε να την βγάλω κάτω από το βαγόνι, ενώ υπήρχαν και άνθρωποι που δεν τους ένοιαζε αυτό. Τους ένοιαζε απλά να βγάλουν τη βαλίτσα τους και να φύγουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν αν και δεν υπήρχε καν σύγκρουση ή κίνδυνος στο δικό μας βαγόνι. Το καταλαβαίνω, μπορώ να το δικαιολογήσω και κάπως πως ήθελαν να σώσουν το τομάρι τους.
Άκουσα τον φίλο της Ιφιγένειας που φώναζε ότι έχει σπάσει τον λαιμό της. Την βρήκα, όντως είχε σπάσει τον λαιμό της και είχε ακόμα σφυγμό, αλλά δεν ξέραμε μέχρι πότε. Μετά από δέκα λεπτά δυστυχώς η Ιφιγένεια έφυγε. Δεν είχαν έρθει φορεία, δεν είχαν έρθει ψαλίδια. Σκέφτομαι ότι αν είχαν έρθει νωρίτερα μπορεί να είχε σωθεί. Σκέφτομαι μήπως μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο. Μήπως θα είχαμε σώσει περισσότερους αν είχαν βοηθήσει πιο πολλοί.
Από την Πολιτεία έχω πίκρα γιατί δεν ενδιαφέρθηκε κανείς. Εγώ με κοντομάνικο ήμουν όλη μέρα γιατί είχα δώσει τα ρούχα μου στους ηλικιωμένους να μπορούν να αναπνεύσουν. Η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται για τους πολίτες της. Το θέμα είναι να μην ξεχάσουμε γιατί έχουμε αυτή την τάση. Θα συνεχίσω να διαμαρτύρομαι και όχι γιατί δεν μου αρέσει η κυβέρνηση που έχουμε αλλά επειδή ο λαός, θεωρώ ότι είμαι μια κλωστή και εάν έρθουν όλοι θα δέσουμε ένα δυνατό ύφασμα. Αυτό δεν ήταν ένα απλό λάθος, αλλά ένα έγκλημα! Οι όποιες ευθύνες είτε του σταθμάρχη είτε κάποιου άλλου δεν κρύβουν το πρόβλημα της χώρας. Πρέπει να την αλλάξουμε, αφού πρώτα αλλάξουμε εμείς», είπε ο Άγγελος, που όπως παραδέχθηκε μετά την τραγωδία δεν είναι πια ο ίδιος άνθρωπος.