«Θέλω να ξέρετε ότι ήσασταν για μένα μάνα»: Το συγκλονιστικό «αντίο» της Νατάσας Ράγιου στην πρώην πεθερά της

«Θέλω να ξέρετε ότι ήσασταν για μένα μάνα»: Το συγκλονιστικό «αντίο» της Νατάσας Ράγιου στην πρώην πεθερά της

«Θεωρούσα υποκριτικό να λες μητέρα την μάνα του ανθρώπου που παντρεύεσαι. Μια μάνα έχει ο καθένας».

Δύσκολες στιγμές βιώνει η Νατάσα Ράγιου, καθώς πριν τρεις μέρες έφυγε από τη ζωή, η Βάσω Μετζελοπούλου, η μητέρα του πρώην συζύγου της, Αλέξη Μετζελόπουλου, με την οποία η Νατάσα είχε άριστη σχέση.

To «αντίο» της στο instragram:

«Μια γυναίκα φεύγει , μια σωστή κυρία

Τι να γράψω; Αποχαιρετιστήριο; Νεκρολογία;

Επικήδειο; Ανταρεύω και μόνο που το σκέφτομαι.

Ακούστε κυρία Βάσω…

Δεν το καταλαβαίνω αυτό το “έφυγε πλήρης ημερών” .

Δεν μου αλλάζει σε τίποτα την ψυχολογία μου. Όλο μου το είναι πονάει για το φευγιό σας.

Ήξερα ότι θα φύγετε κάποτε , 96 γεμάτα πια.. Αυτό το αόριστο“κάποτε” με τρόμαζε και το έδιωχνα από την

σκέψη. Όχι μόνο εγώ . Όλοι γύρω σας. Γιατί μοιάζατε άτρωτη.

Δεν σας προσφώνησα ποτέ “μητέρα”.

Θεωρούσα υποκριτικό να λες μητέρα την μάνα του ανθρώπου που παντρεύεσαι. Μια μάνα έχει ο καθένας. Όμως τώρα που ταξιδεύετε για άλλους κόσμους, θέλω να ξέρετε ότι ήσασταν για μένα μάνα, με όλη την

σημασία της λέξης. Και φίλη καρδιάς και προστάτιδα. Και παρηγορήτρια. Και συμβουλάτορας. Και

καθοδηγήτρια. Και όλα όσα θα μπορούσε να ζητήσει μια νέα γυναίκα από μια μεγαλύτερη. “Εγω είμαι η πεθερά” λέγατε πάντα, πριν προλάβω να σας συστήσω σε κάποιον. Όχι δεν ήσασταν απλά μια πεθερά.

Ήσασταν πολλά περισσότερα. Ήσασταν “πολύ”σε όλα σας.

Πριν λίγες μέρες σας μίλησα στο τηλέφωνο για

τελευταία φορά. Τρεις λέξεις μου είπατε, γροθιά στο στομάχι: ”Θέλω να φύγω”. Αργόσυρτα, κουρασμένα, μα αποφασιστικά. “Θέλω να φύγω”. Και μετά βαριά σιωπή με πλάκωσε. Και ερημιά.

Ακόμα μου χτυπάνε σαν πένθιμη καμπάνα τα λόγια που τρύπησαν το νου .. “Θέλω να φύγω”. Εμείς πάλι που μένουμε πίσω, δεν θέλαμε να φύγετε ποτέ.

Τι δουλειά έχετε εσείς, ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, με όλα αυτά τα σωληνάκια και τους ορούς, περιτριγυρισμένη από άσπρο και γκρίζο; Αφού το μισούσατε το γκρίζο. Θέλατε χρώμα πάντα πάνω σας και γύρω σας. Και πώς σας πήγαιναν τα χρώματα….

Αυτή η εικόνα της ξαπλωμένης ανήμπορης, που περιμένει στωικά το τέλος, δεν είστε εσείς . Είναι κάποια άλλη που σας υποδύεται. Δεν ξέρω πως τολμάει αυτή , όποια κι αν είναι, να υποδυθεί την αεικίνητη,  δυνατή, ζωντανή, ενεργητική, δαιμόνια , δραστήρια , πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα, κυρία Βάσω.

Τώρα ποιος θα κατσαδιάζει τα κορίτσια και τα αγόρια του προσωπικού στο ξενοδοχείο; Ποιος θα γκρινιάζει στον Αλέξη να μην νευριάζει και στον Ηλία να μην καπνίζει; Ποιος θα παίρνει τον Φάνη τηλέφωνο τρεις φορές την ημέρα αν έφαγε, αν ντύθηκε, πώς είναι;».

ΚΛΕΙΣΙΜΟ